13 sierpnia 2021 r.
PiątekJeszcze człowiek dobrze się nie położył, a już trzeba wstawać.
Z ledwo otwartymi oczami, w zupełnej ciszy i ciemności wyruszyliśmy na ostatnie kilometry dzielące nas od Jasnej Góry. Cisza sprzyjała indywidualnej modlitwie. Rzadko zdarza się, byśmy mogli obserwować wschód słońca, a do tego na przedpolach Częstochowy. Piękny widok, który nasze serca porusza do głębokiej wdzięczności Bogu i uwielbienia. Po krótkim postoju w Białej szybki marsz w stronę Al. Najświętszej Maryi Panny. Tu już nie pamiętamy o pęcherzach, bolących mięśniach, zmęczeniu. Za chwilę Jasna Góra. I wyłania się na horyzoncie wieża jasnogórskiego klasztoru. Serca biją coraz mocniej! Zbliżamy się, dobiega nas głos ks. Piotra czytającego na wysokości wałów charakterystykę naszej XXXIX Pieszej Pielgrzymki Koszalińsko-Kołobrzeskiej. I moment chyba najbardziej wzruszający – leżąc krzyżem, witamy się z naszą Matka i Jej Synem. Nikt nie wstydzi się łez... I modlitwa w kaplicy przed Cudownym Obrazem. Maryjo, Ty wiesz, z czym do Ciebie przyszliśmy, słowa nie są potrzebne. Ty wiesz... Ty jesteś.. Pamiętasz... Czuwasz... I my dziś tu jesteśmy, przy Tobie... Dziękujemy, Mateczko!
Daj Boże, byśmy mogli wrócić do Ciebie za rok...
Zdjęcia można zobaczyć tutaj